Pozycja spoczynkowa języka

Pozycja spoczynkowa języka

Co to takiego jest pozycja spoczynkowa języka ?

Gdzie jest Twój język przez cały czas, kiedy nie pracuje?

Przeważnie nie zwracamy uwagi gdzie znajduje się nasz język – jaką pozycje przyjmuje w jamie ustanej, kiedy nie jest w ruchu podczas mówienia czy picia lub jedzenia . Ta pozycja, zwana pozycją spoczynkową języka, nazywana jest również pozycją ,,kobry,, My w gabinecie nazywamy ją pozycją ,,meduzy,,.

Problemy pojawiają się gdy w pozycji spoczynkowej  język przyjmuje nieprawidłowe ułożenie. Konsekwencje tego ustawienia mogą mieć wpływ na wiele problemów, które będą rzutować na nasze zęby a nawet nasze zdrowie.

Z punku widzenia ortodontycznego – język jest najlepszym fizjologicznym aparatem ortodontycznym . Jego położenie na podniebieniu zapewnia m. in. prawidłowy rozwój szczęki, wówczas szczęka  przyjmuje kształt litery U, natomiast jeżeli język leży na dole (czyli na żuchwie) szczeka może zmienić swój kształt na literę V.

Pozycja języka ma również wpływ na staw skroniowo – żuchwowy (ssż):

•  język ułożony na żuchwie nadmiernie ją obciąża i utrudnia właściwą koordynację ruchową zespołu język – żuchwa
•  język ułożony na żuchwie może sprzyjać wysunięciu głowy i szyi w przód co powoduje cofnięcie żuchwy i wzrost kompresji w ssż
•  język położony na żuchwie może wymuszać niewłaściwy sposób oddychania- przez usta,
•  język ułożony na żuchwie napiera na przednie zęby, może doprowadzić do ich wychylenia.

Liczne badania wykazały, że brak prawidłowej pozycji spoczynkowej języka powoduje zaburzenia rozwoju twarzoczaszki, a co za tym idzie brak dobrych warunków, prawidłowej przestrzeni do wytwarzania dźwięków mowy. Na matrycy pozycji spoczynkowej języka powstaje funkcja połykania (!), a dalej dźwięki mowy. Wg prof. D. Pluty-Wojciechowskiej to ruch wertykalno-horyzontalny, wg prof. B. Ostapiuk to pozycja kobry, a dla wielu to pionizacja szerokiego języka.

Pozycja spoczynkowa języka to szeroki język umieszczony za górnymi siekaczami, przywarty do podniebienia w  ¾ długości  jego przedniej powierzchni grzbietowej.

Pionizacja języka to sprawność.

Obserwujemy ją w następujących aspektach:

1. pozycji spoczynkowej języka,

2. połykaniu,

3. oddychaniu,

4. artykulacji (wymowie).

Mowa to wisienka na torcie. Prawidłowa wymowa wymaga specyficznych, dokładnych mikroruchów naszych narządów mowy. Każda niesprawność tych narządów wpływa na właściwą realizację dźwięków mowy. Dla przykładu: zaburzając funkcję spoczynkową języka, przyczyni się to do wad wymowy prawie całego systemu fonemowo-fonetycznego języka polskiego, gdyż dane głoski są wytwarzane na matrycy pozycji szerokiego i uniesionego języka (wg systemu  fonemowo-fonetycznego B. Rocławskiego) .

Funkcję spoczynkową języka zazwyczaj zaburza krótkie wędzidełko języka (ankyloglossia), nieprawidłowa funkcja oddechowa, zaburzenia tonusu, choroby neurogenne.

Zaburzenia anatomiczne twarzoczaszki przyczyniają się do powstania dyslalii anatomicznej (zaburzenia dźwięków mowy na skutek wad anatomicznych narządów mowy; za: D. Emiluta-Rozya; ), a zaburzenia funkcji biologicznych/fizjologicznych, jak oddychanie, pobieranie i obróbka pokarmu, połykanie spowodują powstanie dyslalii funkcjonalnej (zaburzenia dźwięków mowy na skutek zaburzeń funkcji fizjologicznych).

Ze względu na fakt, że struktura warunkuje funkcję (zazwyczaj), to oba typy dyslalii mogą występować jednocześnie.

Pozycja spoczynkowa języka – co to takiego ?

Jak tego szukać ?

Jak to diagnozować ?

Gdzie jest ten parking dla języka ?

Otwierając oczy szeroko zamknięte wszystko można znaleźć.

Gdy połączymy wiele różnych czynników możemy zobaczyć dużo więcej a wspólnie z logopedą i fizjoterapeutą widzimy nie tylko objawy ale przyczynę choroby ( problemu) z którym zwraca się po naszą pomoc pacjent.

Razem możemy więcej – współpraca 

Ortodonta – logopeda- fizjoterapeuta

lek. stom.  Aleksandra Gabren Syller

mgr fizjoterapii Maciej Iwanowski